sobota, 28 czerwca 2014

WAKACJE – POSTAW PRZED SOBĄ CEL



Psycholodzy twierdzą, że wakacje są dobrym momentem na wprowadzenie w życie postanowień, lepszym niż Nowy Rok. Mamy więcej czasu, więc łatwiej jest nam się skupić na tym, co chcemy osiągnąć. Wydaje mi się, że ten weekend jest najlepszym czasem do przemyślenia, co chcielibyśmy osiągnąć. Poniżej podaję kilka propozycji dotyczących tego, jak zdefiniować swoje cele. Wybierz ten sposób, który do ciebie najbardziej przemawia.



Niektórzy specjaliści proponują podzielić kartkę na części i wypisać najważniejsze dziedziny swojego życia, w których chcemy coś nowego osiągnąć. Następnie należy w każdą część wpisać rzeczy, które chcemy osiągnąć. Wypisujesz więc, co chcesz, aby się zmieniło jeśli chodzi o twoje zdrowie, finanse, stosunki międzyludzkie, ścieżki duchowe, itd. Radzą, aby cel był konkretny i mierzalny, czyli musisz wiedzieć ile kilometrów chcesz przebiec, ile słówek chcesz poznać, jaką listę lektur masz i jak daleko jesteś od celu. Cel musi być określony czasowo. Czyli, do końca wakacji, do wyjazdu w góry, w ciągu dwóch tygodni. Cel aby cię zmotywował musi być ambitny i realny, co wydaje się być dosyć logiczne.



Niektórzy radzą, aby sobie wyobrazić siebie za 5, 10, 25 lat i pomyśleć kim się wtedy będzie. Jeżeli będziemy zadowoleni, z tego co zobaczymy to wszystko porządku, ale jeśli nie, to należy wyznaczyć sobie cel, dzięki któremu osiągniemy to, czego chcemy, a wizja przyszłości dodatkowo nas zmotywuje do pracy.



Inną metodą jest sposób Steve’a Pavliny. Zdefiniował on aspekty swojej osobowości: Steve – odkrywca, Steve – przewodnik, Steve – mistrz, itd. Na tej podstawie określił swoje cele, i stwierdził, że łatwiej mu się je osiąga, bo tak mu się tak pracuje bardziej naturalnie i do głosu dochodzą jego pragnienia. Autor radzi by ograniczyć liczbę aspektów do siedmiu najbardziej istotnych.



Nie staraj się być perfekcyjnym. Bądź wytrwały i zmotywowany. Działaj według starego łacińskiego przysłowia: „wszystko co robisz, rób dobrze i patrz końca”. To z kolei jest sposób na cele Leo Babauty. Leo utrzymuje, że cele nie są nam „koniecznie konieczne” do osiągnięcia czegoś w życiu. Podaje za to cztery zasady, które należy stosować w życiu , aby osiągnąć sukces: kochaj to co robisz, pomagaj innym, buduj związki międzyludzkie i zaufanie, bądź ciekaw. Te zasady można zmienić, aby je dostosować do siebie. Brak celu nie oznacza zaprzestania robienia tego co robimy, ale podejście do tego z pasją. 



Wzmocnij wiarę w siebie. Ja wierzę w to, że ci się wszystko uda. Wiara, jak wiesz czyni cuda. Wierzę w ciebie – I believe in you.

niedziela, 8 czerwca 2014

MOŻEMY SIĘ UCZYĆ OD DYSLEKSJI JAK KREATYWNIE MYŚLEĆ



Dyslektycy są inteligentni i kreatywni. Muszą tacy być, aby poradzić sobie w szkole i w świecie, w którym nie wszystko dla nich jest jasne, co jest zrozumiałe dla innych. Kiedy mój syn był w zerówce rozwiązywał zadnie, w którym w jednej kratce była pewna liczba kółeczek, a on miał w następnej kratce dorysować o trzy mniej. Niestety dorysował tych kółeczek za dużo. Zwróciłam mu uwagę na błąd i zapytałam co teraz zrobi. Myślałam, że poskreśla nadliczbowe kółeczka. Jestem przekonana, że większość dzieci by to właśnie zrobiła. Tymczasem moje dziecko przemyślało zadanie i po prostu dorysowało kółeczka do pierwszej kratki, tak, że w drugiej było o trzy mniej. Zaskakujące rozwiązanie pokazało, że można rozwiązać problem w nietypowy sposób. Autor artykułu, który przetłumaczyłam poniżej, Rod Judkins, jest artystą, pisarzem i mówcą. Tytuł jego artykułu jest wymowny "Możemy uczyć się od dysleksji jak kreatywnie myśleć". Jest również autorem światowego bestsellera "Zmień swój umysł:57 sposobów na odblokowanie twojej kreatywności". Myślę, że zainspiruje do pozytywnego spojrzenia na dysleksję.

Dysleksja jest zaletą, jeżeli chcesz być oryginalnym i innowacyjnym.



Dysleksja może raczej pomóc niż zaszkodzić ludziom w pisaniu. Dysleksja, która oznacza „trudności ze słowami”, może być zaletą, jeżeli chcesz być pisarzem. Tajemnica autorki kryminałów, Agaty Christie, dysleksja, umożliwiła jej powieściom bycie bardziej oryginalnymi i unikatowymi niż, innych pisarzy jej czasów.



Dysleksja



Można byłoby wybaczyć myślenie, że dysleksja powstrzyma kogoś przed karierą pisarza. Jednak wielu innowacyjnych i wyjątkowych pisarzy, albo miało dysleksję, albo posiada wiele jej symptomów. Towarzystwo Dysleksji wskazuje na George’a Bernarda Shaw, F. Scotta Fitzgeralda, Juliusza Verne’a, WB Yeates’a, John’a Irwinga, Gustawa Flauberta, Roalda Dahla i wielu innych, których nie sposób wymienić. Pisarze będący dyslektykami są często bardzo oryginalni i tworzą nowe rozwiązania.



Dyslektycy mają trudności z czytaniem, pisaniem, i w szczególności z literowaniem, ale matematyka, pamięć i organizacja też mogą być tymi trudnościami dotknięte. To tworzy problemy w szkole, mimo, że dyslektycy są inteligentni. Dysleksja dotyka 1 na 10 w populacji, a 1 na 25 ciężko.



Dysleksja jest często opisywana jako „sposób oprogramowania mózgu”. Nie ma na nią lekarstwa, ale ludzie nią dotknięci mogą nauczyć się pewnych strategii w celu przezwyciężenia trudności. Dyslektycy rozwijają alternatywne metody w czytaniu i pisaniu, i organizują obwody mózgu w inny sposób niż „normalni ludzie”. Używają płata czołowego i prawej części mózgu do czytania i pisania, ludzie, którzy nie są dyslektykami używają w tym celu lewej półkuli.



Dyslektycy muszą ciężej pracować, aby przezwyciężyć trudności. Z wyzwaniami, które napotykają muszą walczyć od wczesnego wieku, co uczy dyslektyka uporu w napotykanych komplikacjach.



Dyslektycy uczą się jak patrzeć na problem pod wieloma kątami i znajdują nowe sposoby pomimo swoich niedoskonałości. Z powodu konieczności wypracowywania kreatywnych rozwiązań są wytrenowani w przezwyciężaniu wyzwań i przekształcają się w naturalnych „rozwiązywaczy problemów”.



Najlepiej sprzedającą się pisarką z czterema miliardami sprzedanych książek była Agatha Christie. Tylko Biblia i Szekspir miały większą ilość sprzedanych książek. Nie jest przypadkiem, że popularna pisarka była dyslektykiem. Powiedziała: „Pisanie i literowanie zawsze były straszne dla mnie.” Oraz „…Byłam niesamowicie słaba w literowaniu, i taka pozostałam”. Dyslektycy odnoszący sukcesy są opisywani jako ludzie, którzy odnieśli sukces pomimo dysleksji, lecz być może oni odnieśli sukces z powodu dysleksji. Ze względu na to, że umysł Christie działał w inny sposób, jej powieści były też inne. Jej oryginalność wynikała ze skomplikowanych wątków pobocznych i niezwykle wysokiej liczby postaci. Christie musiała ciągle ponownie odczytywać i przepisywać swoje manuskrypty. Bardzo powoli pisała przeznaczając na to dużo czasu. To dawało efekt uboczny w postaci bardzo rozwiniętych wątków i postaci.



Profesor w dziedzinie rozwoju uczenia się na Uniwersytecie w Yale, dr Sally Shaywitz, przekonuje, że dysleksja powinna być traktowana jako korzyść, a nie wada. Powiedziała „Chcę, żeby ludzie żałowali, że nie są dyslektykami”. Shaywitz była jedną z fundatorek Centrum Yale dla Dysleksji i Kreatywności, które bada powiązania między nimi.



Osoby dobrze literujące i piszące mogą być w gorszym położeniu, jeśli chcą tworzyć kreatywne i oryginalne prace. W szkole są zachęcani do udoskonalania tego, w czym już są dobrzy. Zaskoczeniem jest, że niewielu kreatywnych i oryginalnych pisarzy odnosiło sukcesy w szkole. Dysleksja jest zaletą, jeśli chcesz stworzyć innowacyjne i przełomowe dzieło – nawet jako pisarz. 

link do oryginału artykułu poniżej