środa, 26 sierpnia 2015

DYSFAZJA NA EMIGRACJI



W czasie pierwszych  czterech tygodni pobytu za granicą dziecko nie miało zbyt dużo możliwości do spotykania rówieśników. Dzielnica jest zamieszkała głównie przez emerytów i nie ma zbyt wiele dzieci w okolicy.
Całe zamieszanie związane z przeprowadzką i urządzaniem nowego mieszkania spowodowało, że dziecko nie ćwiczyło zbyt dużo głosek syczących. W efekcie wydaje się, że mówi bardzo niewyraźnie wymawiając słowa bardzo szeleszcząco np. pomoszy – pomocy, osza – osa, terasz –teraz, paszysz – patrzysz, szeba – trzeba, szynioszłem – przyniosłem, sionkasz – ściągasz,  take szoś -  takie coś, ja si pojem – ja ci powiem. Z drugiej strony muszę zauważyć, że rodzice w ogóle nie widzą żadnej zmiany. Dla nich dziecko mówi zrozumiale, więc byli zdziwieni moimi uwagami i jeszcze raz się okazało, że jednak regularne ćwiczenia mowy są podstawą.
Inne dosyć charakterystyczne dla małego słowa to:
Titiziol –telewizor
Tekaj – czekaj
Foje – twoje
Chziaposiąg – chodź na pociąg (jest wymawiane jako jedno słowo)
Wuolel – rower
Dimo –zimno
Otolyć – otworzyć
Śmieci się – zmieści sie
Lebondo – nie wolno
Dzi – drzwi
Basia – babcia
Makmił – macqueen
Siuna – chmura
Wspominałam już o własnych nazwach, które dziecko nadało kilku przedmiotom i pozwoliliśmy mu na używanie ich. Jedną z nich były taptaki, czyli nożyczki. W czasie ostatniej wizyty mały, który uwielbia ciąć, poprosił o noszynki, co nie zostało przez nas zrozumiane. Powtórzył kilka razy, aż wreszcie wrócił do swojej nazwy „daj mi taptaki”. Czasami mam wrażenie, że ten pięciolatek jest bardziej zainteresowany rozwojem i poprawą swojej mowy, niż jego dorośli rodzice.
Dzieci uczą się najlepiej w czasie zabawy. Mogłam to zauważyć w czasie zabaw małego z czteroletnią sąsiadką. Dzieci huśtały się na huśtawce i wykrzykiwały słowa, które ja im mówiłam. Myślę, że uczenie poprawnej wymowy w interakcji z innymi dziećmi i w środowisku naturalnym dla dziecka powinno być częścią terapii logopedycznej. Dziecko samo w gabinecie z dorosłą osobą zachowuje się uważniej i inaczej niż w codziennym życiu. Poniżej link do artykułu o tej  tematyce.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz